تندرستی و سلامتیخانه و آشپزخانه

علت و درمان فرورفتگی های پوست صورت

پوست صورت اولین چیزی است که در برخورد با دیگران جلب توجه می‌کند. داشتن پوستی صاف و یکدست، علاوه بر افزایش زیبایی، تأثیر زیادی بر اعتماد به نفس فرد دارد. اما مشکلات پوستی گوناگونی وجود دارند که می‌توانند این یکنواختی را از بین ببرند. یکی از شایع‌ ترین آن‌ها فرورفتگی های پوست صورت است. این مشکل می‌تواند به شکل گودی‌های کوچک و بزرگ، حفره‌های نقطه‌ای یا ناهمواری‌های موج‌ دار ظاهر شود.

فرورفتگی‌ها معمولاً دائمی هستند مگر آنکه برای درمان آن‌ها اقدام تخصصی انجام شود. بنابراین درک دلایل به وجود آمدن این مشکل و شناخت روش‌های درمانی آن اهمیت زیادی دارد. در ادامه، همه جنبه‌های این موضوع را بررسی می‌کنیم.

چرا فرورفتگی های پوست صورت به وجود می‌آیند؟

فرورفتگی‌ های پوستی معمولاً بی‌دلیل به وجود نمی‌آیند و پشت آن‌ها فرآیندهای التهابی، تغییرات ساختاری یا عوامل ژنتیکی نقش دارند. وقتی لایه‌های عمقی پوست آسیب ببینند یا روند ترمیم طبیعی دچار اختلال شود، پوست نمی‌تواند سطحی صاف و یکدست داشته باشد. در ادامه مهم‌ترین علل این پدیده را بررسی می‌کنیم.

۱. نقش التهاب و آسیب پوستی

التهاب پوستی

یکی از اولین و اصلی‌ترین دلایل بروز فرورفتگی‌ها، التهاب شدید یا آسیب مستقیم به پوست است. پوست از لایه‌های مختلفی تشکیل شده است که مهم‌ترین آن‌ها اپیدرم (لایه سطحی) و درم (لایه میانی) هستند. زمانی که التهاب یا آسیب به عمق درم نفوذ کند، احتمال ایجاد بافت فیبروز یا اسکار بسیار زیاد می‌شود. این بافت سخت و سفت، جایگزین پوست سالم می‌شود و دیگر خاصیت ارتجاعی و یکنواختی پوست قبلی را ندارد. اگر این آسیب به‌موقع ترمیم نشود، گودی‌ها می‌توانند دائمی شوند و ظاهر کلی پوست را خشن و ناصاف نشان دهند.

۲. جای جوش یا اسکار آکنه

جای جوش (اسکار آکنه)

آکنه یا همان جوش یکی از شایع‌ترین مشکلات پوستی است و اثرات ماندگاری روی صورت بر جای می‌گذارد. یکی از مهم‌ترین علل ایجاد فرورفتگی های پوست صورت، جوش‌های عمیق و چرکی است. وقتی فرد جوش‌های خود را دستکاری کند یا درمان مؤثری انجام ندهد، پس از بهبود، جای آن‌ها به صورت گودال یا چاله باقی می‌ماند. اسکارهای ناشی از آکنه می‌توانند سال‌ها روی پوست ماندگار شوند و حتی با گذر زمان عمیق‌تر هم به نظر برسند. در مواردی که التهاب شدید باشد، پوست توانایی بازسازی کامل خود را از دست می‌دهد و جای آن فیبروز می‌شود.

۳. اسکار ناشی از زخم و جراحی

جای زخم

زخم‌های پوستی همیشه به‌طور کامل ترمیم نمی‌شوند و ممکن است پس از تصادف، بریدگی یا بخیه جراحی، گودی یا فرورفتگی روی پوست باقی بماند. شدت این مشکل به نوع پوست و نحوه ترمیم زخم بستگی دارد؛ برای مثال در پوست‌های نازک یا خشک احتمال باقی ماندن اسکار بیشتر است. همچنین عفونت یا فشار روی زخم می‌تواند باعث ایجاد گودی‌های عمیق شود. این فرورفتگی‌ها اغلب دائمی هستند و به روش‌های تخصصی نیاز دارند. بسیاری از افراد برای بهبود ظاهر پوست خود به سراغ روش‌های نوین درمان جای بخیه در اصفهان می‌روند.

۴. بیماری‌های عفونی مانند آبله‌ مرغان

جای آبله مرغان

بعضی بیماری‌های ویروسی می‌توانند باعث ایجاد گودی و تغییرات ماندگار روی پوست شوند. یکی از نمونه‌های رایج آن آبله‌مرغان است که بیشتر در کودکی دیده می‌شود. بعد از بهبود این بیماری، معمولاً گودی‌های ریز و متعددی روی صورت باقی می‌ماند که به‌مرور زمان هم از بین نمی‌روند. دلیل این فرورفتگی‌ها از بین رفتن بخشی از سلول‌های پوستی در طول بیماری است. شدت آن در افراد مختلف متفاوت است، اما برای بهبود آن معمولاً نیاز به روش‌های تخصصی وجود دارد؛ روش‌هایی مشابه آنچه در درمان کلوئید در اصفهان استفاده می‌شود، می‌تواند ظاهر پوست را تا حد زیادی بهتر کند.

۵. روند پیری پوست

پیری فرآیندی طبیعی است که روی تمام اجزای بدن اثر می‌گذارد. با افزایش سن، فیبرهای کلاژن و الاستین کاهش پیدا می‌کنند. این موضوع باعث شل شدن پوست و کاهش حجم بافت زیرپوستی می‌شود. نتیجه آن، ظاهر شدن خطوط عمیق و فرورفتگی‌های خفیف در صورت است. معمولاً این فرورفتگی‌ها در نواحی گونه، اطراف چشم و خط خنده بیشتر دیده می‌شوند. اگر مراقبت‌های پوستی مانند استفاده از ضدآفتاب و کرم‌های آنتی‌اکسیدان رعایت نشود، این تغییرات زودتر و شدیدتر ظاهر می‌شوند.

۶. کاهش وزن ناگهانی

رژیم‌های سخت و کاهش وزن شدید می‌توانند پوست صورت را تحت تأثیر قرار دهند. چربی زیرپوستی نقش مهمی در حفظ شادابی و حجم صورت دارد. زمانی که فرد به‌طور ناگهانی وزن زیادی از دست می‌دهد، چربی زیر پوست تحلیل می‌رود و فرورفتگی‌ها بیشتر نمایان می‌شوند. این تغییر به‌ویژه در گونه‌ها و زیر چشم بیشتر خود را نشان می‌دهد. اگر کاهش وزن تدریجی و همراه با تغذیه مناسب باشد، احتمال ایجاد گودی کمتر خواهد بود.

۷. عوامل ژنتیکی

برخی افراد به طور طبیعی بیشتر مستعد ایجاد فرورفتگی و اسکار هستند. بعضی افراد به‌طور ارثی استعداد بیشتری برای ایجاد اسکار دارند. حتی جوش‌های ساده در این افراد ممکن است به گودی‌های دائمی تبدیل شوند. این موضوع به ساختار پوست و نحوه تولید کلاژن در بدن آن‌ها مربوط است. در واقع نوع پوست، ژنتیک و زمینه خانوادگی می‌تواند تعیین کند که پوست فرد تا چه حد توانایی بازسازی خود را دارد.

انواع فرورفتگی های پوست صورت

انواع اسکار

اسکار ها و فرورفتگی های پوستی، انواع مختلفی دارند؛ در ادامه انواع این اسکار ها را با توجه به شکل ظاهری و عامل ایجادشان، معرفی کرده ایم:

۱. اسکار آیس پیک (Ice Pick Scars)

این نوع فرورفتگی‌ها بسیار باریک و عمیق هستند و ظاهری شبیه به سوراخ‌های سوزنی یا رد نوک یخ‌شکن دارند. معمولاً قطر این اسکارها کوچک اما عمق آن‌ها زیاد است، به همین دلیل سطح پوست را سوراخ‌دار نشان می‌دهند. اسکار آیس پیک بیشتر در اثر آکنه‌های شدید و عمیق ایجاد می‌شود و به دلیل عمق زیاد، درمان آن دشوارتر از سایر انواع است. معمولاً روش‌های ترکیبی مانند لیزر فرکشنال، ساب‌سیژن و گاهی جراحی کوچک (Punch excision) برای بهبود این نوع اسکار استفاده می‌شود.

اسکار جعبه‌ای (Boxcar Scars)

اسکارهای جعبه‌ای دارای لبه‌های مشخص و زاویه‌دار هستند. این فرورفتگی‌ها معمولاً نسبت به اسکار آیس پیک عمق کمتری دارند، اما سطح بیشتری از پوست را درگیر می‌کنند. شکل آن‌ها مربع یا مستطیل‌مانند است و باعث می‌شوند پوست حالتی حفره‌دار پیدا کند. این نوع اسکار بیشتر روی گونه‌ها و شقیقه‌ها دیده می‌شود. بسته به شدت و عمق آن، روش‌هایی مثل میکرونیدلینگ، لیزر، پیلینگ شیمیایی یا تزریق فیلر می‌توانند به بهبود ظاهر کمک کنند.

اسکار غلتکی (Rolling Scars)

این نوع فرورفتگی‌ها معمولاً کم‌عمق‌تر هستند اما به صورت موج‌دار سطح پوست را ناهموار نشان می‌دهند. اسکار غلتکی بیشتر زمانی ایجاد می‌شود که رشته‌های فیبروز زیر پوست، لایه‌های سطحی را به سمت پایین بکشند و حالت چاله‌ای اما وسیع روی پوست ایجاد کنند. ظاهر پوست در این حالت بیشتر شبیه به موج‌های کوچک یا سایه‌دار است. درمان این نوع اسکار معمولاً با روش‌هایی مثل ساب‌سیژن، میکرونیدلینگ و لیزر ترکیب می‌شود تا فیبروزها آزاد شده و سطح پوست یکنواخت‌تر شود.

گودی ناشی از پیری

این نوع فرورفتگی برخلاف انواع قبلی، ناشی از زخم یا التهاب نیست بلکه به مرور زمان و به دلیل کاهش حجم چربی و کلاژن رخ می‌دهد. در این حالت پوست شل می‌شود و در قسمت‌هایی مانند گونه‌ها، اطراف چشم و خط خنده حالت فرورفته پیدا می‌کند. این نوع گودی‌ها معمولاً با تزریق فیلر یا چربی و همچنین استفاده از روش‌های تحریک کلاژن مانند آر اف فرکشنال یا میکرونیدلینگ بهبود می‌یابند. اگر همزمان مراقبت‌های پوستی (مثل مصرف کرم‌های حاوی رتینول یا ویتامین C) انجام شود، روند پیری پوست کندتر خواهد شد.

روش‌ های خانگی برای بهبود فرورفتگی های پوست صورت

هرچند درمان‌های خانگی به‌تنهایی قادر به از بین بردن کامل فرورفتگی‌های پوست صورت نیستند، اما می‌توانند به‌عنوان مکمل درمان‌های تخصصی یا برای بهبود نسبی ظاهر پوست بسیار مفید باشند. این روش‌ها باعث نرم‌تر شدن پوست، کاهش التهاب، بهبود گردش خون و تحریک ترمیم سلولی می‌شوند.

به‌ ویژه برای افرادی که هنوز فرورفتگی‌های سطحی دارند یا می‌خواهند از عمیق‌تر شدن آن‌ها جلوگیری کنند، استفاده منظم از این راهکارها توصیه می‌شود.

ماسک آلوئه‌ورا

  • ژل داخل برگ آلوئه‌ورا را بیرون آورده و روی پوست تمیز صورت بمالید.
  • ۲۰ دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم بشویید.
  • هفته‌ای ۳ بار تکرار کنید.
  • این کار التهاب را کم می‌کند و کمک می‌کند پوست نرم‌تر و روشن‌تر شود.

ماسک عسل و دارچین

  • یک قاشق چای‌خوری عسل طبیعی را با نصف قاشق چای‌خوری پودر دارچین مخلوط کنید.
  • ماسک را روی نقاطی که فرورفتگی دارند بزنید.
  • بعد از ۱۵ دقیقه بشویید.
  • هفته‌ای ۲ بار کافی است.
  • این ترکیب التهاب جوش‌های قدیمی را کاهش داده و سطح پوست را یکنواخت‌تر می‌کند.

ویتامین C

  • اگر از مکمل استفاده می‌کنید: روزانه ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ میلی‌گرم مصرف شود (با مشورت پزشک).
  • اگر از سرم استفاده می‌کنید: چند قطره سرم ویتامین C را شب‌ها روی پوست تمیز بزنید و صبح با ضدآفتاب کامل کنید.
  • استفاده منظم باعث کاهش لک‌های جای جوش و تحریک کلاژن‌سازی می‌شود.

روغن‌های گیاهی (جوجوبا، بادام شیرین، یا آرگان)

  • چند قطره از روغن را شب‌ها قبل از خواب روی پوست تمیز ماساژ دهید.
  • می‌توانید آن را فقط روی ناحیه‌های فرورفته بزنید یا کل صورت را چرب کنید.
  • صبح صورت خود را با شوینده ملایم بشویید.
  • این کار رطوبت پوست را بالا می‌برد و باعث می‌شود فرورفتگی‌ها کمتر دیده شوند.

درمان‌های دارویی برای فرورفتگی های پوست صورت

در ادامه درمان های دارویی را که برای اسکارها و فرورفتگی های پوستی مورد استفاده قرار میگیرند، بررسی می کنیم. توجه داشته باشید که برای استفاده از این درمان های دارویی بهتر است با پزشک مشورت کنید.

کرم‌های رتینوئید

کرم‌ های رتینوئید

  • کاربرد: رتینوئیدها (مانند ترتینوئین و آداپالن) باعث افزایش سرعت بازسازی سلول‌های پوستی می‌شوند و تولید کلاژن را تحریک می‌کنند. همین موضوع به مرور زمان باعث پرتر شدن فرورفتگی‌های سطحی و نرم‌تر شدن بافت پوست می‌شود.
  • روش استفاده: معمولاً شب‌ها، یک لایه نازک از کرم روی پوست تمیز زده می‌شود. در شروع مصرف بهتر است هفته‌ای ۲ تا ۳ بار استفاده کنید و سپس با عادت کردن پوست، دفعات را بیشتر کنید.
  • نکات مهم: در ابتدای مصرف ممکن است کمی قرمزی و پوسته‌ریزی ایجاد شود که طبیعی است. استفاده همزمان از ضدآفتاب در طول روز ضروری است چون رتینوئید پوست را نسبت به نور حساس می‌کند.

کرم‌ های لایه‌ بردار شیمیایی (AHA و BHA)

کرم AHA

  • کاربرد: اسیدهای آلفا (AHA) مثل گلیکولیک اسید و لاکتیک اسید، لایه‌های سطحی و مرده پوست را برمی‌دارند و باعث نرمی و روشن‌تر شدن پوست می‌شوند. اسیدهای بتا (BHA) مثل سالیسیلیک اسید به عمق منافذ نفوذ می‌کنند و چربی و سلول‌های مرده را پاک می‌کنند. استفاده منظم از این محصولات سطح پوست را یکنواخت کرده و عمق فرورفتگی‌ها را کمتر نشان می‌دهد.
  • روش استفاده: ۲ تا ۳ بار در هفته روی پوست تمیز استفاده شوند. می‌توانند به شکل سرم، تونر یا کرم باشند.
  • نکات مهم: نباید همزمان با رتینوئید استفاده شوند چون باعث تحریک بیش از حد پوست می‌شوند. همیشه باید بعد از مصرف، مرطوب‌کننده و ضدآفتاب استفاده شود.

پمادهای ترمیم‌کننده (حاوی پپتید)

کرم ترمیم کننده زخم

  • کاربرد: پپتیدها زنجیره‌های کوتاه پروتئینی هستند که به پوست سیگنال بازسازی می‌دهند. پمادها یا کرم‌های ترمیم‌کننده حاوی پپتید، روند ترمیم بافت را سریع‌تر می‌کنند، التهاب را کاهش می‌دهند و به مرور زمان استحکام پوست را بالا می‌برند. این محصولات برای کسانی که تحت درمان‌هایی مثل میکرونیدلینگ یا لیزر قرار گرفته‌اند بسیار مناسب هستند تا اثر درمان بیشتر شود.
  • روش استفاده: روزانه ۱ تا ۲ بار روی پوست تمیز زده می‌شوند.
  • نکات مهم: این محصولات معمولاً تحریک پوستی کمتری دارند و می‌توانند همراه با درمان‌های قوی‌تر مثل رتینوئید یا اسیدها استفاده شوند.

روش‌های کلینیکی برای درمان فرورفتگی های پوست صورت

  • میکرونیدلینگ: یک روش غیرتهاجمی است که با ایجاد سوراخ‌ های ریز روی پوست، فرایند ترمیم طبیعی فعال می‌شود. در چند جلسه می‌توان بهبود قابل توجهی مشاهده کرد.
  • لیزر فرکشنال: لیزر یکی از قوی‌ ترین روش‌ ها برای درمان اسکار است. این روش لایه‌های آسیب‌دیده را برمی‌دارد و تولید کلاژن را تحریک می‌کند.
  • سابسیژن: در این روش با سوزن‌ های خاص، بافت فیبروز زیر فرورفتگی آزاد می‌شود و سطح پوست یکنواخت‌ تر به نظر می‌رسد.
  • تزریق فیلر یا چربی: برای گودی‌ های عمیق، فیلر بهترین گزینه است. البته موقتی بوده و هر ۶ تا ۱۲ ماه باید تکرار شود.
  • پیلینگ شیمیایی: لایه‌ برداری با اسیدهای شیمیایی، به‌ویژه برای فرورفتگی‌ های سطحی کاربرد دارد.
  • آر اف فرکشنال (RF Fractional): ترکیب امواج رادیویی با سوزن‌ های ظریف، بازسازی پوست را به شکل عمیق تحریک می‌کند.

بهترین روش ترکیبی برای درمان

بسیاری از متخصصان معتقدند ترکیب روش‌ ها نتیجه بهتری دارد. برای مثال:

  • میکرونیدلینگ به همراه تزریق سرم‌های ویتامینی.
  • سابسیژن همراه با تزریق فیلر.
  • لیزر فرکشنال همراه با کرم‌های رتینول برای نتیجه ماندگار.

نکات مهم برای پیشگیری

  1. درمان سریع جوش‌ها و عدم دستکاری آن‌ها.
  2. استفاده همیشگی از ضدآفتاب.
  3. رعایت رژیم غذایی غنی از پروتئین و ویتامین.
  4. نوشیدن آب کافی برای حفظ رطوبت پوست.
  5. خواب کافی و پرهیز از استرس.

مقایسه روش‌ های درمانی

روش درمانمناسب برایتعداد جلساتماندگاریهزینه
میکرونیدلینگاسکار سطحی۴ تا ۶ جلسهدائمی نسبیمتوسط
لیزر فرکشنالاسکار عمیق۲ تا ۴ جلسهماندگاربالا
ساب‌سیژناسکار فیبروز۲ تا ۳ جلسهدائمیمتوسط
فیلرفرورفتگی عمیق۱ جلسه۶ تا ۱۲ ماهبالا
پیلینگ شیمیاییاسکار سطحی۳ تا ۵ جلسهنسبیپایین

تجربه بیماران

بسیاری از افراد که از فرورفتگی‌های ناشی از آکنه رنج می‌بردند، پس از ترکیب میکرونیدلینگ و لیزر فرکشنال نتایج چشمگیری به دست آورده‌اند. برخی دیگر که کاهش وزن شدید داشته‌اند، از تزریق چربی برای بازگرداندن حجم صورت استفاده کرده‌اند. تجربه‌ها نشان می‌دهد انتخاب روش باید کاملاً شخصی‌سازی شده باشد.

نتیجه‌ گیری

فرورفتگی‌های پوست صورت از مشکلات شایع زیبایی هستند اما خوشبختانه روش‌های متعددی برای بهبود آن‌ها وجود دارد. درمان‌های خانگی و دارویی می‌توانند در کاهش شدت مشکل مؤثر باشند، اما معمولاً برای رسیدن به نتیجه قطعی، روش‌های کلینیکی انتخاب بهتری هستند. انتخاب نوع درمان باید زیر نظر پزشک متخصص و متناسب با شدت آسیب انجام شود. بسیاری از مراجعه‌کنندگان برای بازگرداندن یکنواختی و زیبایی پوست خود به سراغ روش‌های تخصصی درمان اسکار در اصفهان میروند که با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، نتایج قابل‌توجهی به همراه دارد.

دکمه بازگشت به بالا

در خبرنامه ما عضو شوید.

آخرین مطالب و آموزش ها رو سریعتر از بقیه در ایمیلتان دریافت کنید.