دانستنی ها و تاریخچه دئودورانت

حتی قبل از اینکه اقلام آرایشی و بهداشتی به بخشی از تمدن باستان تبدیل شوند، انسانها همیشه به دنبال راهی برای پوشاندن یا از بین بردن بوی نامطلوب بدن خود بوده اند. از آنجا که دانشمندان در اکثر تاریخ معاصر موفق به تعیین علت بوی توهین آمیز بدن نشده اند، مردم با استفاده از عطرها علیه بوهای توهین آمیز می جنگیدند. حتی شستشوی منظم بدن نیز نمی توانست برای مدت طولانی ما را نجات دهد، و استفاده گسترده از صابون هم در قرن ۱۸ و قرن نوزدهم هنگامی که پیشرفت در شیمی امکان تولید صابون صنعتی را فراهم کرد ، امکان پذیر شد.

بوی بدن روند تعامل باکتریایی با عرقی است که توسط غدد عرق ما در زیر بغل ، پا و سایر نواحی بدن تولید می شود. برای مبارزه با این بو ، شیمی دانان دو نوع خوشبو کننده تولید کرده اند.

• دئودورانت های معمولی دارای موادی هستند که باکتری های موجود در عرق ما را از بین می برند. توجه به این نکته مهم است که این دئودورانت ها میزان رسوبات تولیدی بدن ما را کاهش نمی دهند. آنها فقط در برابر باکتری ها می جنگند.

• ضد تعریق ها توانایی تعامل با بدن ما را دارند و از ایجاد عرق جلوگیری می کنند. این کار با مسدود کردن غدد های عرق بدن، توسط نمک های خاصی انجام می شود که پس از مدت زمان مشخص به تدریج ذوب می شوند. اما بهتر است بگوییم حتی اگر ضدعرق ها نتوانند تعریق عرق را از بین ببرند، به طور قابل توجهی می توانند احساس خیس شدن زیر بغل را کاهش دهند.

تلاش های اولیه برای تهیه بوی بدن مانند صابون، ادکلن و عطر سرانجام در سال ۱۸۸۸ با ظهور اولین ضد تعریق مومی به نام مادر در سال ۱۸۸۸ منسوخ شد. این محصول توسط ایالات متحده معرفی شد، اما استفاده از آن بسیار دشوار بود و خوشبو کننده ای که اولین بار توجه عمومی را به خود جلب کرد، ضد تعریق مبتنی بر آلومینیوم کلرید بود که به سرعت توسط ده ها شرکت کپی شد. در اواخر قرن نوزدهم ، مواد خوشبوکننده به اشکال مختلفی یافت می شد، از جمله رول ها، پودرها ، کرم ها، لنت ها، مواد جامد و پارچه.

در سال ۱۹۵۰، زمانی که تولیدکنندگان فن آوری آئروسل را شروع کردند، یک نوآوری بزرگ در زمینه خوشبو کننده اتفاق افتاد و منجر به این روند شد که بیش از ۸۰٪ مواد خوشبو کننده و ضد تعریق تا سال ۱۹۷۰ با این فناوری به فروش برسند. با این حال، سال ۱۹۷۷ اولین باری بود که آژانس های دولتی در ایالات متحده و اتحادیه اروپا کنترل بسیار شدیدتری روی مواد مضر موجود در مواد آرایشی و بهداشتی را آغاز کردند و این امر منجر به ممنوع شدن استفاده از ماده اصلی فن آوری آئروسل که ذرات معلق در هوا را تشدید می کردند شد. در سالهای بعد، چندین ماده مضر دیگر ممنوع شدند، که منجر به کاهش چشمگیر محبوبیت دئودورانت آئروسل شد. به همین دلیل دئودورانت ها از بازار ناپدید نشدند. دئودورانت استیک از فرصت استفاده کرده و شروع به رشد در بازار فروش دئودورانت کرد.

امروزه چوب جامد جایگاه اول مطلق فوم های خوشبو کننده و ضد تعریق را کاملاً حفظ می کند.