حقایقی در مورد لوازم آرایشی و بهداشتی

لوازم آرایشی و بهداشتی در مصر باستان قسمت بسیار مهمی از دین بوده و برای احترام به خدایان و ارواح ، مردم از بدن خود بسیار مراقبت می کردند. آرایش صورت و روغن های بدن مقدس محسوب می شدند.

محصولات آرایشی و بهداشتی باستان اغلب حاوی مواد سمی بودندو به دلیل ماهیت مرگبارشان، فقط اشراف و طبقه بالا آرایش گسترده داشتند و مردم عادی با خصومت ناپسند و حتی آشکار به آنها نگاه می کردند.

مجلس سنای روم قانون (کوتاه مدت) را به نام “LexOppia” انتخاب کرد که مانع از تهیه و پوشیدن محصولات آرایشی بهداشتی در انبارها برای زنان می شد.

بین سالهای ۱۹۲۰ و جنگ جهانی دوم، شیمی دان ها و متخصص های آرایشی و بهداشتی توانستند ریمل مژه و ماسک صورت، مدادهای ابرو، براق کننده لب، روغن ضد آفتاب و لاک را ابداع کنند.

رنگ ناخن در چین باستان اختراع شد، اما فقط اشراف و طبقه بالای جامعه می توانستند از آنها استفاده کنند. اگر افراد عادی از رنگ ناخن استفاده می کردند دستگیر می شدند و اعدام می شدند.

در اواخر قرن نوزدهم، مردم عمومی از اولین بو های خوشبو کننده صنعتی و خمیر دندانهای کلگیت که داخل ظروف استوانه ای بود استفاده کردند.

بزرگترین شرکت تولید لوازم آرایشی و بهداشتی در جهان امروز لورآل است. آنها تجارت خود را از سال ۱۹۰۹ آغاز کردند و در حال حاضر متعلق به دختر بنیانگذار لیلیان بتنکور و شرکت معروف مواد غذایی سوئیس Nestlé هستند.

در دوران الیزابت که به خاطر شروع مد چهره های سفید و چشم ها و لب های تیره رنگ مشهور بود. یکی از مواد خط چشم آنها ذغال سنگ بود.

رنگ قرمز کارمین از بدن آسیاب شده سوسک های حلزونی تولید می شود. این دستور برای اولین بار در مصر کشف شد، اما همچنین توسط اینکاها و آزتک ها برای رنگ آمیزی لب ها و ناخن ها بسیار مورد استفاده قرار گرفت.

کشف مقبره فرعون توتانخامن باعث استقبال جهانی از محصولات خط چشم شد .

دولت ها و نهادهای نظارتی مختلف نظارت دقیق بر تولید و توزیع محصولات آرایشی و بهداشتی در سراسر جهان دارند.

انگلیس تقریباً در قرن هجدهم قانونی را پذیرفت که مردان در صورت آرایش از طرف همسرانشان طلاق داده می شدند. یک قرن بعد ملکه ویکتوریا استفاده عمومی از لوازم آرایشی را، نادرست و مبتذل اعلام کرد.

کلیسای کاتولیک بسیاری از محصولات آرایشی را در دوران تاریکی و قرون وسطی در اروپا را نادرست می دانست.

در قرن پانزدهم، زنان ترجیح می دادند موی صورت نداشته باشند. به دلیل این سبک مد، مونالیزای معروف ابرو ندارد.

در دهه ۱۹۶۰ ، سرانجام دختران جوان اروپایی توانستند به مقدار متوسط ​​آرایش را شروع کنند.

اوایل قرن بیستم زمانی را رقم زد که سرانجام محصولات آرایشی و بهداشتی در اروپا مورد اقبال عمومی قرار گرفتند. کمپین های بازاریابی بزرگ، اختراعات متعدد و نوسانات مد تقریباً تمام محصولات آرایشی و بهداشتی را که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد، به دنیا آوردند.

طراح مد فرانسوی، کوکو شانل، روغنهای برنزه کننده، موفقیت های بزرگی را در اوایل قرن ۲۰ به بازار عرضه کردند.

Translated from the site

“historyofcosmetics.net “